Beeldcultuur: Relatie beeldcultuur

In de eerste vijf minuten van de film zien we een kleine kameleon een toneelstukje opvoeren in zijn aquarium met zijn fantasie vrienden. De onderwerpen die in zijn toneelstuk aan bod komen zoals helden, avontuur en romantiek refereren naar waar de film over gaat. Helemaal in het begin van de film wordt de kijker dus al een voorproefje gegeven wat je te wachten staat.

Rango is een aparte combinatie van verschillende stijlen en invloeden. Geïnspireerd door de films van David Lynch, schilderijen van Salvador Dali, verschillende westerns en het boek van Hunter S. Thompson hebben de makers een film gecreëerd waarin, als je goed kijkt, gerefereerd wordt naar onder andere deze bronnen. Neem het plot; deze zou je kunnen koppelen aan ‘The Good The Bad And The Ugly’, of de meeste andere westerns: een onbekend personage met een mysterieus verleden komt in een klein grimmig stadje en helpt de bewoners te redden van hun problemen.

Het interessante bij deze film is echter, in tegenstelling tot andere westerns zoals bij ‘The man with no name’ en Gunslinger die geheugenverlies heeft, is dat  Rango een persoonlijkheidscrisis heeft. Hij weet niet wie hij is en verzint dus ook een naam voor zichzelf; Rango.

Rango heeft in de film een visioen van ‘The Spirit of The West’, die precies lijkt op ‘The Man with No Name’, een personage uit verschillende films gespeeld door Clint Eastwood. Rango identificeert deze Spirit of the West ook op deze manier, van wie zijn golf karretje vol zit met Oscars. Dit is een eerbetoon aan de succesvolle carrière van Clint Eastwood.

Er wordt een aantal keer gerefereerd naar Salvador Dali. Wij hadden dit niet gelijk gezien in de films maar in meerdere bronnen wordt beschreven hoe de surreële en droomachtige kunst van Dali in de film is verweven. In de afbeelding hieronder zie je hoe Rango droomt van een vis en een pop. Zij waren eerst zijn denkbeeldige vrienden die hij in zijn toneelstuk betrok toen hij nog in zijn aquarium woonde. Nu is hij in de woestijn en droomt hij hiervan. Maar door het spelen met de verhoudingen is er een surreëel beeld gecreëerd die lijkt op de kunst van Dali. 

Ook in andere scènes is het af en toe surreëel en vervormd en verwijst het naar de ‘dripping art’ van Salvador Dali’s ‘Persistence of Memory’. Zie de afbeelding hieronder.